در سپاه، همه با یک لباس و بدون نشانه و علامتى، کنار هم راه مى‏ رفتند. فرمانده‏ى یگان، برادرى بود که از لحاظ مشخصات ظاهرى، با آن برادرى که مثلاً در یک گردان یا در یک گروهان یا در یک دسته عضو معمولى بود، هیچ تفاوتى نداشت؛ اینها را نمى‏ شد شناخت. این، یک نوع صمیمیت و یگانگى به طور طبیعى به وجود مى ‏آورد، که حُسن بزرگى بود. البته حُسن درجه، حُسن بزرگترى است؛ یعنى این، به هیچ ‏وجه این درجات را زیر سؤال نمى ‏برد. درعین‏ حال، شما هر دو را با هم داشته باشید؛ یعنى این درجه هم باشد و آن برادر سطح پایین، احترامش را هم به شما بکند، سلامش را هم بدهد؛ اما برخورد شما، همان برخورد برادرانه ا‏یى که همیشه داشته‏ اید، باشد و در میانشان حضور پیدا کنید.

سخنرانى در دیدار با فرمانده‏ى کل، نماینده‏ ى ولىّ ‏فقیه، فرمانده‏ى نیروى زمینى، مسؤولان دفاتر نمایندگى و فرماندهان یگان هاى نیروى زمینى سپاه پاسداران انقلاب اسلامى‏
1370/02/21